Surinaamse kinderboeken uit de jaren ’70, ’80 en ’90 zijn in deze tijd zeer zeldzaam gelezen boeken! Veel kinderen en volwassenen kennen onze oudste kinderboeken en auteurs niet eens! Het Kindereducatiecentrum van Stichting Kinderboekenfestival in oprichting hoopt hierin verandering te brengen. Het ligt in de bedoeling om in de toekomst alle kinderboeken van vroeger tentoon te stellen in het op te zetten Kinderboekenmuseum. Hieronder kunnen wij alvast kennismaken met twee kinderboeken van vroeger geschreven door Mechtelly, de auteursnaam van Mechtelli Yvonne Tjin-A-Sie. Mechtelly werd geboren in Nieuw-Nickerie op 9 januari 1935, maar zij bracht het grootste deel van haar werkzame leven door in Paramaribo. Zij werkte o.a. als kleuterleidster, cultureel werkster, buurtwerker van Stiwewa in de woonwijk Wintiwai, medewerker van Acuza (Algemene Culturele Zaken). Mechtelly vervulde jarenlang bestuursfuncties in de Schrijversgroep ’77. Rond 1995 vestigde Mechtelly zich in Nederland, Amsterdam-Zuidoost. De laatste jaren ging haar gezondheid achteruit en zij publiceerde geen boeken meer. Op 30 december 2020 overleed deze Surinaamse dichter en kinderboekenschrijfster op 85 jarige leeftijd in Amsterdam.

Het eerste boek van Mechtelly “Het meisje uit Tapoeripa” uit 1978, met illustraties van Stanley Heinze, vertelt over het leven van de zeven jaar oude Foki, die in het transmigratiedorp Tapoeripa woont, omdat haar eigen woonplaats is verdwenen door de bouw van de Afobakadam in de Suriname rivier. Het leven van alledag wordt eenvoudig beschreven: hoe het in de nieuwe houten huizen heel anders is dan in de vroegere hutten, over school, de rijstoogst, enz. Alle mensen krijgen nu geld van het gouvernement, ook haar vader, maar hij koopt er sterke drank voor. In het weekend komen mensen uit de stad op bezoek.

Een keertje gaat Foki met vrienden en vriendinnen op de visvangst en ze bezoekt haar oma in een ander dorp. Een Surinaams meisje vertelt ons over haar jeugd. Als er een rivierdam wordt gebouwd, moet ze verhuizen. Zo is dit eenvoudig vertelde en uitgegeven verhaal over een klein kind geschikt voor jonge lezers, maar het taalgebruik maakt dat het boekje beter voor hen voorgelezen kan worden, dan dat zij het zelf lezen. Om het boekje zelf te lezen zullen de kinderen zeker wel in de leerjaren van de middenbouw, leerjaar 4 en 5, moeten zitten.

‘Emilina’ uit 1985 is een boekje bedoeld als jeugdboek voor jeugdigen vanaf twaalf jaar. Het verhaal over Emilina behandelt de problematiek van de migratie van het binnenland, Tapoeripa, naar de stad Paramaribo. Emilina krijgt een betrekking als dienstmeisje en studeert ‘s avonds. Ze heeft het daardoor erg druk en het kost haar moeite zich aan de zakelijke stad aan te passen. Dan ontmoet ze Jim met wie ze omgaat. Emilina en Jim slagen allebei voor hun examen, en Jim gaat naar Nederland om verder te studeren en dat is meestal een definitieve migratie. Maar dan is Emilina al zwanger van hem; ze krijgt een abrupte afscheidsbrief ondanks de beloofde trouw. Emilina krijgt een zoontje: ‘Ik zal hard werken en het zal goed gaan. Je zal zonder problemen naar school kunnen gaan en beslist verder komen dan ik. Maar je moet en zal weten dat het offer wat ik voor je gebracht heb en nog zal brengen er één is welke de meeste Surinaamse vrouwen voor haar kinderen brengen.’

Overige kinder- en jeugdboeken, die door Mechtelly zijn geschreven zijn:

• Japi en Joewan (1977)
• Bij de boer op bezoek (1978)
• Asekete (1980) 
• Het aapje van Jaja (1982)
• Goud uit de grond (1986)
• Domoortje (1992)
• Amoi het Chinees meisje (1995)  
• Surina de moeder van de kontraktanten (1997) 
• Anomi de meesterzwemmer (1999)  
• De held en andere verhalen (1999)